HIFU – lifting bez rekonwalescencji (film i zdjęcia)

– Od jakiegoś czasu nie potrafię sobie poradzić z brakiem jędrności twarzy – mówi Anna Szłapa, której przypadek ilustruje kolejny odcinek mojej filmowej serii „Medycyna estetyczna bez tajemnic”. – Mam wrażenie, że od kilku lat moja twarz nieustannie ciąży ku dołowi. I te worki pod oczami…

HIFU to technologia, która doskonale się sprawdza w zabiegu bezinwazyjnego liftingu twarzy. Nazwa to skrót od angielskiego high intensity focused ultrasound, co znaczy „skupiona wiązka fal ultradźwiękowych o dużym natężeniu”. Sama technologia jest znana od dawna – już 20 lat temu stosowano ją w medycynie do usuwania guzów, m.in. raka prostaty. Od 4 lat wykorzystywana jest w medycynie estetycznej i jej popularność nabiera tempa. HIFU, podobnie jak USG, wykorzystuje ultradźwięki, czyli bezpieczną falę akustyczną. O ile jednak w USG fala określonej częstotliwości działa jak radar, odbijając się od różnych struktur, np. wątroby czy płodu, a potem wracając, „rysuje” obraz na ekranie, w HIFU jej zadanie jest zupełnie inne – ma powodować ruch komórek tkanek. Jeśli nadamy fali odpowiednią częstotliwość, spowoduje w tkance tarcie, a przez to efekt przegrzania lub wręcz kontrolowanego poparzenia. Pojawia się ono w zasadzie tylko na końcu stożka tworzonego przez falę. Szeroka na 5-10 cm głowica ukierunkowuje ten stożek tak, że może sięgać 1,5 mm, 3 mm lub 4,5 mm w głąb tkanki. Przez pierwsze 1-2 mm skóry fala przechodzi, na odpowiedniej głębokości kumuluje się, wywołuje intensywne i powoduje podgrzanie. Takie punktowe poparzenia o średnicy 0,5-1 mm i na zadanej głębokości, robi się w odstępach 1-2 mm od siebie. Stymulują one regenerację tkanek i skracanie się włókien kolagenu. Nieduży efekt może być widoczny już bezpośrednio po zabiegu, bo włókna kolagenowe ulegają skróceniu, ale na właściwy rezultat liftingu, w postaci trwałej zmiany kształtu twarzy i napięcia policzków, trzeba zaczekać od kilku miesięcy do pół roku.

Najważniejszą zaletą technologii HIFU jest to, że skóra z wierzchu pozostaje nietknięta (czasem bywa jedynie trochę zaczerwieniona), nie ma więc konieczności rekonwalescencji, można na drugi wracać do normalnych zajęć. Dla porównania – po RF mikroigłowej ślady widać 1-2 dni, a po laserze frakcyjnym – 5-7 dni. HIFU wykonujemy na twarz, ale można też na resztę ciała – brzuch, pelikany, pośladki, także biust. Czy zabieg jest bolesny? Niektórzy mówią, że nic nie czują, inni, że boli. Trochę też zależy, jaka okolica została poddana zabiegowi. Możliwość zmiany głębokości oddziaływania sprawia, że HIFU jest w fachowych rękach doskonałym narzędziem, bo pozwala dostosować głębokość zabiegu do okolicy. Na przykład na policzki optymalna głębokość to 3 mm, ale na czoło już nie, bo skóra jest tam cienka i zabieg mógłby poparzyć kość i doprowadzić do martwicy. Nie wystarczy więc dysponować sprzętem – trzeba jeszcze doświadczenia i znajomości anatomii, żeby zdawać sobie sprawę z zagrożeń i ograniczeń.

ZOBACZ FILM:

Nadal uważam, że jako zabieg liftingujący najbardziej skuteczna jest radiofrekwencja mikroigłowa (dzięki temu, że umożliwia większe zagęszczenie stref podgrzania i mimo wszystko silniejsze podgrzanie), ale HIFU ma niezaprzeczalny atut w postaci braku rekonwalescencji, i może sięgać głębiej, nawet do 4,5 mm. Bardzo często łączę oba zabiegi, i na przykład na serię trzech zabiegów stosuję dwa zabiegi HIFU i jeden RF lub odwrotnie. W wielu przypadkach wystarczy jeden zabieg, a jeśli ma ich być więcej (gdy skóra jest bardziej wiotka), to wykonuje je w odstępach 1-3 miesięcy.