Iwona Węgrowska – reklama wypełniania ust?

Iwona Węgrowska to piosenkarka, o której bym się pewnie nie dowiedział, gdyby nie jej… usta. Zmysłowe i pełne usta to marzenie wielu kobiet. Ale można przedobrzyć. I bynajmniej nie z winy lekarza, ale pacjentki.

Zdarzały mi się sytuacje, gdy kobieta po zakończonym zabiegu wypełniania ust kwasem hialuronowym prosiła o więcej. I nie reagowała na moje sugestie, że wygląda bardzo dobrze, że taka ilość wystarczy. Dopiero po spełnieniu jej wymagań była wreszcie zadowolona, chociaż według mnie efekt był delikatnie mówiąc przesadzony.

Zawsze w takich sytuacjach zastanawiam się, czy powinienem odmówić i w którym momencie? I czy mam prawo odmówić? Wielkość ust jest w końcu kwestią gustu, może mnie się podobają mniejsze, a klientce większe? Czy mam zatem prawo uważać, że mój gust jest lepszy od jej upodobań?  W wypełnianiu ust trzeba zachować umiar. Bo przecież chodzi o to, aby wykonać ten zabieg i mieć piękniejsze, pełniejsze usta, a nie krzyczące wszem i wobec – jesteśmy nadmuchane kwasem hialuronowym. Może te kobiety, które nie znają umiaru w dozowaniu kwasu hialuronowego, mają po prostu problem z obiektywnym postrzeganiem siebie. Inni widzą, że są piękne, one tropią każda kolejną zmarszczkę. Inni widzą, że są szczupłe, one ciągle walczą z nadwagą. Dla innych jest oczywiste, że mają za duże usta, one ciągle nie mają dość.

I tu wracamy do Iwony Węgrowskiej, o której tak jak wspomniałem, nie dowiedziałbym się, gdyby nie jej usta. Łukasz Jakóbiak, przebojowy dziennikarz, w swoim w internetowym show 20m2 Łukasza rozmawia z nią o jej wizerunku (a wygląda na to, że nie jest za dobrze postrzegana), między innymi o ustach. Węgrowska przyznaje, że owszem ma kwas hialuronowy, że miała zabieg dwa razy i że w końcu to chyba nic dziwnego, bo robi to co druga Polka. Kiedy Jakóbiak czyta komentarz z fb lekarza medycyny estetycznej

„Czy pani wie, że takie osoby jak pani odstraszają klientów kliniki? Podstawą jest naturalność. Moi pacjenci pytają czy nie będę wyglądać jak Węgrowska”

ona zamiera i wygląda na osobę, która kompletnie nie rozumie, że można czepiać się jej ust, że coś z nimi jest nie tak.

„Naprawdę są aż tak duże?”, pyta w końcu głosem autentycznie zagubionego dziecka.

„Iwona, są”, odpowiada prowadzący.

Dla mnie Węgrowska to przykład kobiety, która nie ma umiaru. Czy gdyby była moją pacjentką powiedziałbym jej „pani Iwono już wystarczy”?